Żeglując w przytulnym autobusie na rzece lub w eleganckiej gondoli wzdłuż Grand Canal, nie można nie zwrócić uwagi na wspaniałe fasady weneckich pałaców! Twoje oczy padną na piękne budynki, ukrywające tajemnice miasta i przypominające jego dawną wielkość. Wybraliśmy pięć najpiękniejszych, naszym zdaniem, pałaców pięknego miasta na wodzie.
Palazzo Foscari
Ten cudowny budynek w stylu gotyckim został wzniesiony bezpośrednio nad wodami Wielkiego Kanału w latach 1437-1452 i należał do weneckiej doży Francesco Foscari, szlachcica, który starał się wykazać swoim dobrobytem i wpływami. Nawiasem mówiąc, pałac wyszedł z niesamowitego piękna. Nawet najbardziej wyrafinowani krytycy nie mogli znaleźć w nim wad, nazywając go najbardziej udanym przykładem architektury gotyckiej w Wenecji.
- Polecamy doskonały przewodnik: Maxim (WŁOCHY DLA MNIE)
Francesco wierzył również, że buduje prawdziwą rodzinną rezydencję, która będzie okupowana przez jego spadkobierców i ich potomków przez wiele stuleci. Jednak jego marzenie się nie spełniło: w XIX wieku pałac służył jako koszary dla żołnierzy, których bliskość bardzo negatywnie wpłynęła na budynek. A po długiej i żmudnej renowacji, która została ukończona w 2005 r., Pałac Foscari zamienił się w siedzibę wyższej uczelni.
Palazzo Labia
Jakiś czas temu, a mianowicie w XVIII wieku, ten wspaniały pałac został uznany za dom rodzinny najbogatszej rodziny Labia w mieście, która zaprosiła do stworzenia projektu budowy utalentowanych architektów miejskich na wodzie - Alessandro Treminiona i Andrea Cominelli. Wkrótce jednak zamożna rodzina, ciesząca się pełnią życia i rosnącą uwagą publiczności, zbankrutowała i straciła palazzo, które przeszło w posiadanie księcia Łobkowicza. Ale przedstawiciel szlachty szybko sprzedał pałac izraelskiej fundacji Koenigsbera. Następnie pałac był wykorzystywany do różnych potrzeb: był tartak, fabryka włókiennicza i suszarka do ubrań. W latach sześćdziesiątych został przejęty przez włoską firmę telewizyjną i radiową RAI, która swoją siedzibę miała w pałacu.
Palazzo Dario
Aby odróżnić od wielu pałaców w Wenecji, najciekawsze i najpiękniejsze jest bardzo trudnym zadaniem. Nie można jednak nie wspomnieć o Palazzo Dario. Jego fasada, podobnie jak wiele innych pałaców, wychodzi na Canal Grande, pokazując każdemu niezwykle jasny kolor marmuru.
Został zbudowany w 1487 roku w klasycznym stylu renesansowym na polecenie Giovanniego Dario, przedstawiciela weneckiej szlachty, który pełnił funkcję sekretarza Wenecji. Nawiasem mówiąc, mieszkańcy miasta nazywają ten budynek „przeklętym pałacem”, z powodu wielu niepowodzeń i tragedii, które spotkały rodzinę Dario, a także innych właścicieli i gości pałacu. Wenecjanom trudno jest nawet policzyć liczbę osób, które tu zginęły, jako absurdalną śmierć, unikając tego miejsca.
Palazzo Dandolo
Palazzo Dandolo jest również szeroko znany poza wspaniałym miastem na wodzie, które zdobi od 1400 roku. Ten piękny budynek należał kiedyś do rodziny Dandolo, od której pochodzi jego nazwa. Ale wkrótce członkowie rodziny postanowili sprzedać pałac innemu znanemu imieniu - Gritti, rozpoczynając w ten sposób długą historię sprzedaży i zakupów tego miejsca z jednego źródła do drugiego. Wydawało się, że bogaci i wnukowie, którzy nabyli palazzo, po prostu nie byli gotowi zapłacić za jego utrzymanie, dlatego też sprzedali go swoim znajomym i znajomym.
Trwało to do lat 30. XVI wieku, dopóki pałac nie został przejęty przez ludzi, którzy uczynili go najpopularniejszym domem hazardowym w mieście, wprowadzając zasadę gry w maskach, aby nie odczuwać wstydu wobec osób obecnych przy dużych stratach.
Jednak po pewnym czasie kasyno musiało zostać zamknięte pod naciskiem władz, a jego właściciel musiał uciekać. Teraz w Palazzo Dandolo znajduje się luksusowy hotel Danieli.
Palazzo Ducale (Pałac Dożów, Palazzo Ducale)
Palazzo Ducale, znany również jako Pałac Dożów, jest prawdopodobnie jedną z „wizytówek” Wenecji. Stała rezydencja Dożów została wzniesiona już w 1424 r. Według projektu Filippo Calendario w stylu wykwintnego włoskiego gotyku. Przez wiele wieków Pałac Dożów był sercem i symbolem życia politycznego Republiki Weneckiej.
Jednak kiedy spadła w 1797 r. Zmienił się także cel tego wspaniałego budynku. Od tego momentu służył do różnych celów, był domem dla różnych jednostek administracyjnych. Pod koniec XIX wieku pałac stopniowo zaczął podupadać, a administracja miasta przeznaczyła imponującą kwotę na jego renowację i restaurację.
Prawie wszystkie usługi publiczne zajmujące te pomieszczenia zostały przeniesione do innych budynków. Pozostaje tylko państwowy komitet ochrony dziedzictwa kulturowego. W 1923 roku włoski rząd, który jest właścicielem tego zabytku architektury, postanowił otworzyć muzeum w Pałacu Dożów, który działa do dziś.
