Jeszcze zanim Poczdam wszedł do naszej historii po II wojnie światowej, osiedlili się tutaj rosyjscy Kozacy. Co zaskakujące, przez 200 lat można było zachować autentyczną atmosferę patriarchalnej rosyjskiej wioski. Wydaje się, że nie ma takiego cudu nawet w Rosji. Aby rosyjska wioska mogła wyglądać!
Dom Kolonisty, fot. Olaf
Aleksandrovka to idealna rosyjska wioska w Niemczech
W 1806 r. Armia Napoleona pokonała wojska prusko-saskie, a sojusz z Francją przeciwko Rosji został narzucony pokonanym Prusom. W 1812 r. Francuzi schwytali ponad tysiąc żołnierzy, a 62 z nich pozostało w Poczdamie. Utworzyli chór formalnie przydzielony do pierwszego pułku straży Prus.
Kiedy w grudniu 1812 r. Zawarto traktat o neutralności, a Prusy połączyły się z Rosją przeciw Francji, utworzono oddzielny pułk schwytanych rosyjskich żołnierzy, którzy brali udział w bitwach przeciwko Napoleonowi, a chór poczdamskich rosyjskich jeńców wojennych przyjmował króla pruskiego w obozie wojskowym. Emerytowanych śpiewaków zastąpili rosyjscy grenadierzy: cesarz Aleksander I pozwolił chórowi pozostać w Prusach i przeznaczył siedmiu grenadierów ze swojej gwardii w celu uzupełnienia gwardii króla pruskiego.
W 1825 r., Kiedy Aleksander I zmarł, w Poczdamie przeżyło 12 śpiewaków chórów, a wiosną 1826 r. Fryderyk Wilhelm III założył kolonię pod Poczdamem ku jego przyjaźni z carem rosyjskim, którą kazał pozostałym śpiewakom nazwać i nazwać na cześć Aleksandra I - Aleksandrowki (Russische Kolonie Alexandrowka).
Kościół Aleksandra Newskiego (Alexander-Newski-Gedächtniskirche), fot. A.Savin
W 1827 r. Koloniści świętowali przyjęcie parapetów, wzniesiono 12 zagród i dwupiętrowy dom dozorcy bez ogrodu. Domy zostały umeblowane, obok nich rozłożono ogrody, do każdego domu przydzielono krowę. Koloniści nie mieli prawa rozporządzać spiskami, ale mogli odziedziczyć. Na Górze Kapellenberg zbudowano cerkiew Aleksandra Newskiego. W pobliżu znajdował się czternasty dom, w którym Tarnovsky, brygadzista królewskiej herbaciarni, mieszkał na najwyższym piętrze. W 1891 r. Zmarł ostatni piosenkarz. W stulecie kolonii mieszkały w niej tylko cztery rodziny bezpośrednich potomków pierwszych kolonistów, a po reformie rolnej pozostały dwie z nich.
Rosyjska kolonia - strona UNESCO
Dziś mieszka tu jedna rodzina - Grigorievs. Kolonia była osobiście własnością królewskiego domu Prus i do 1945 r. Prawa i obowiązki jego mieszkańców pozostawały takie same jak za panowania króla. Kiedy Niemcy połączyły się w 1990 roku, większość domów stała się własnością prywatną. Od 1999 r. Kompleks architektoniczny kolonii został uznany przez UNESCO za warty wpisania na listę światowego dziedzictwa.
