Panteon jest jednym z obiektów, które uosabiają wielkość Rzymu. Wejście do niego jest bezpłatne, ale nie można się radować. Radzę odwiedzić.
Przy wejściu do Panteonu
W Rzymie dosłownie na każdym rogu można zapoznać się z historią. Unikalny rzymski pomnik - Panteon, poświęcona „Świątynia Wszystkich Bogów” - stał się wzorem dla niezrównanej myśli inżynieryjnej architektów starożytnego Rzymu.
Kamienie milowe w Panteonie
Początkowo majestatyczny budynek na Piazza della Rotonda służył jako pogańskie sanktuarium. W czasach starożytnych czczono tu głównych starożytnych rzymskich bogów i poświęcano zwierzęta. Agryppa, zięć cesarza Augusta, wzniósł budynek Panteonu w 27 rpne Następnie konstrukcja była kwadratowa. Ogromny pożar trwający 80 lat prawie zniszczył świątynię. Za Domicjana został przywrócony, ale w 110 r. Spłonął ponownie. Nowoczesny Panteon został zbudowany na początku II wieku pod panowaniem cesarza Hadriana w miejsce poprzedniego.
Panteon (Panteon)
Cesarz Fokas przeniósł Panteon na papieża Bonifacego IV w 608 roku. W 609 r. Świątynię pogańską poświęcono jako kościół chrześcijański na cześć Matki Boskiej i Męczenników. Pozostałości pierwszych chrześcijan przeniesiono tutaj z rzymskich katakumb. Konsekracja odbyła się 1 listopada.
Panteon prawie nie dotykał czasu. Wygląda wspaniale i dostojnie nawet dzisiaj. Przybywają do niego miliony turystów i pielgrzymów z całej planety. Starożytna rzymska „Świątynia Wszystkich Bogów” - Grób wielkich obywateli Włoch.
Architektura budynku
Półkulista rotunda
W latach 118-25. AD (już pod panowaniem cesarza Hadriana) Panteon został przebudowany i zrekonstruowany poprzez dołączenie rotundy. Ta część budynku została zablokowana przez półkulistą kopułę o średnicy 43 metrów. Kopuła została wykonana z cegły i betonu. W centrum łuku architekt przewidział otwór na oświetlenie - „oculus”. Słup światła wpadał do tego okrągłego otworu (o średnicy 9 metrów) w ciągu dnia, nadając wnętrzu szczególny inspirowany wygląd.
Portal wejściowy z portykiem
Wysokość rotundy wraz z kopułą wynosiła również 43 metry. Ten stosunek sprawił, że wygląd budynku był zaskakująco proporcjonalny. Mocne ściany (ich grubość wynosi 6 m) niezawodnie wspierały ciężką konstrukcję kopuły. Portal wejściowy został otoczony portykiem z 16 masywnymi kolumnami. Frontowa fasada budynku wychodziła na Piazza della Rotonda, gdzie dziś znajduje się mały egipski obelisk.
Na tympanonie świątyni wysławiony jest uroczysty napis po łacinie, wychwalający imię Marka Agryppy, który zbudował pierwszy Panteon.
Nadal nie wiadomo dokładnie, kto był autorem projektu Panteon. Historycy przypisują autorstwo Apollodorowi z Damaszku. Na zewnątrz trudno zrobić obiektywne wrażenie prawdziwej wielkości Panteonu - zasłaniają go sąsiednie budynki.
Przestrzeń wewnętrzna
Wnętrze
Wnętrze świątyni imponuje pierwszymi przybywającymi dzięki swoim ogromnym rozmiarom. Wnętrze Panteonu kontrastuje z podkreślonym ascetycznym wyglądem budynku.
Pod kopułą Panteonu jednocześnie przebywają dwa tysiące osób. Ogromna przestrzeń nie jest naruszana przez podpory i inne elementy podpierające. Wielka kopuła wygląda jak sklepienie nieba. Świecąca dziura pośrodku jest otoczona koncentrycznymi rzędami kwadratowych niszowych skrzynek, tworząc iluzję nieskończoności. Wnęki kasetonowe ułatwiają budowę kopuły.
Strumień świetlny w kopule świątyni
Cała okrągła ściana rotundy jest przesiąknięta niewidocznymi pustkami. Wewnętrzna ściana jest podzielona na dwie poziomy. Na dolnym poziomie znajduje się symetrycznie sześć wysokich nisz, ozdobionych pilastrami i oddzielonych od głównego pomieszczenia kolumnami. Pomiędzy nimi w małych niszach są posągi. Górny poziom ściany jest oddzielony belką. Są rzędy płytkich nisz wyłożone pilastrami.
Wewnętrzne marmurowe ściany nie zostały zachowane. Zaginione zostały również rzeźbiarskie ozdoby z brązu na tympanonie portyku (została tam przedstawiona scena bitwy bogów z tytanami). W XVII wieku na polecenie papieża Urbana VIII usunięto brązowe pokrycie portyku. Służył do stworzenia baldachimu w Bazylice Świętego Piotra.
Panteon rzymski służył jako przykład centralnej architektury kopułowej dla struktur kolejnych wieków.
Wejściowe drzwi z brązu o wysokości 6 m
Miejsce pochówku wielkich ludzi
Starożytna świątynia stała się grobowcem. Pochowani są tu władcy różnych czasów: królowa Margarita Sabaudzka, król Victor Emmanuel II, król Umberto I. W skromnej niszy z marmuru genialny włoski artysta - Rafael Santi z Urbino spoczywa pod wieńcem laurowym. Za życia okazywał chęć pochowania się w Panteonie. Wielki Rafał żył tylko 37 lat.
Nazwa „panteon” stała się obecnie nazwą domową. To słowo oznacza uroczysty grób - mauzoleum, w którym pochowani są godni synowie ludu.
Czas pracy
Pon.-sob. 8: 30–19: 30;
Niedz. 9: 00–18: 00;
w święta 9: 00-13: 00;
Zamknięte - 1 stycznia, 1 maja i 25 grudnia.
Wstęp jest bezpłatny.
Jak się tam dostać
Metrem linii A do stacji Barberini lub
autobusem 30, 40, 46, 62, 64, 70, 81, 87, 130F, 190F, 492, 628, 916, nr 5, nr 6, nr 7, nr 15, nr 20 do przystanku Argentyna.
Jak zaoszczędzić na hotelach?
Wszystko jest bardzo proste - spójrz nie tylko na rezerwację. Wolę wyszukiwarkę RoomGuru. Jednocześnie szuka rabatów na rezerwacji i na 70 innych stronach z rezerwacjami.
