W ostatnim numerze szczegółowo opisaliśmy, w jaki sposób spiskowcy, kierowani przez Marka Juniusa Brutusa, zrealizowali swój plan zmniejszenia liczby rzymskich dyktatorów na metr kwadratowy. Idziemy dalej
Łaskawe nadzieje idealistów tyrannoborów zerwały z trudnym stylem życia - mieszkańcy Rzymu nie zrozumieli nieoczekiwanego morderstwa „ojca narodu” i opłakiwali nieszczęśliwie, a czasami żal przybrał dość gwałtowne formy. W takich warunkach Brutus i firma po raz kolejny postanowili nie wypełzać ognistymi przemówieniami, ale cicho i spokojnie pełzać do domu i zastanawiać się, co dalej.
Marc Anthony, sprawdzając streszczenia wiadomości, zdał sobie sprawę, że w tej chwili nikt go nie rozetnie i szybko wrócił do Wiecznego Miasta. Miał wiele spraw: po pierwsze, porozmawiaj z Markiem Emiliusem Lepidusem, który dowodził lokalnymi legionami i utrzymywał porządek w Rzymie. Po drugie, osobiście dowiedz się, co tu się do cholery dzieje. Po trzecie, aby maksymalnie wykorzystać naszą sytuację.
Zasadniczo uzyskano wszystkie trzy punkty. Lepidus, który do tej pory chciał zaatakować Wzgórze Kapitolu, i tych, których tam nie będzie, zostanie wyciągnięty ze schronów i natychmiast osądzony przez pole wojskowe, w zamian za obietnice świetlanej przyszłości, a niebo w diamentach nieco się uspokoiło i zgodziło się poprzeć Anthony'ego. Tak więc Mark otrzymał siłę militarną.
Po wysłuchaniu plotek zwolennik Cezara przekonał się, że jego władca został dotknięty przez naprawdę naiwnych idealistów i bojowników o demokrację, to znaczy, nie można bać się strasznych wariantów stylu Sulli - i wkrótce Anthony zabije się w późniejszym podziale władzy niż ci mili ludzie. Więc Mark zdał sobie sprawę, że w tej sytuacji możesz pracować.
Ostatnim i najbardziej skutecznym działaniem było wejście do domu zmarłego. Po przekonaniu wdowy Cezara, że wszystko to zostało zrobione wyłącznie dla dobra państwa, miasta i wszystkich Rzymian, przebiegły polityk pokonał dwie rzeczy - ogromną górę funduszy publicznych (700 milionów sióstr i około 350 milionów euro dzisiaj) oraz wszystkie listy Guy Julius, w tym głęboko tajne, w tym z projektami przyszłych przepisów. Więc Mark zdał sobie sprawę, że życie, ogólnie rzecz biorąc, jest bardzo dobre, jeśli się nad tym zastanowić!
Przy tak przyjemnych usposobieniach można gorliwie wypełniać przymierza kapitana Spocka - żyć i prosperować.
Aby jednak wszystko ułożyło się całkiem dobrze i można było spokojnie wyciąć kupony z uczciwie skradzionego, najpierw trzeba było upewnić się, że masakra nie nastąpi w Republice, co zdarzyło się więcej niż jeden raz.
Dlatego Anthony zaczął uważnie, po cichu spoglądać, komunikować się z innymi godnymi senatorami, a nawet z przedstawicielami spiskowców - zarówno w celu zbadania ziemi i wymyślenia planów, jak i w nadziei, że zniechęcą szczególnie brutalnych ludzi do ludobójstwa. Ludobójstwo jest bardzo nieprzyjemne, mogą zabrać skarb i głowę.
17 marca najbardziej wpływowi senatorzy zgromadzili się na wezwanie Marka. Na wszelki wypadek przygotował swój dom, który był w sąsiedztwie, do obrony - na wypadek jakichkolwiek teczek podczas negocjacji. Debata trwała długo, opinie były podzielone. Ktoś oczywiście zaproponował natychmiastowe uwięzienie głupich zabójców Guya Juliusa, ktoś był spokojniejszy, ale po kilku godzinach rozmowa Anthony i Cycero, znany przeciwnik każdej tyranii, zdołali porozmawiać z arystokracją i dojść do kompromisu.
Jest mało prawdopodobne, aby którykolwiek z czytelników byłby zaskoczony, gdy dowiedziałby się, że jest to najbardziej korzystne dla przebiegłego polityka, który zręcznie wykorzystał żarliwość i zdolności oratoryjne Cycerona.
Najpierw spiskowcy zdecydowali się na amnestię. Cóż, przywódca został dźgnięty nożem, więc dlaczego. Klim zmarł, cóż, byłby z nim bufon. To gwarantowało Anthonemu kilka spokojnych dni, a nawet tygodni. Po drugie, decyzje Cezara podjęte przed śmiercią, postanowiono nie odwoływać. A potem trzeba zorganizować ponowne wybory do Senatu, odmówić tytułów i umówić się na smaczne, jest to jakoś smutne. Co więcej, rozbiegły Cyceron chwycił się za język i zaproponował, że zaakceptuje wszystkie dekrety, których Cezar jeszcze nie opublikował. Anthony już nie wierzył w swoje szczęście - wszystkie plany Julii są z nim! A kto jest tam, aby sprawdzić, czy Cezar naprawdę wyda takie prawo, czy też było to upomnienie Marka i dodał, co było potrzebne?
W odpowiedzi na taką kartę atutową Anthony zaproponował całkowite zniesienie stanowiska dyktatora. Widzicie, mówią, szlachetni, jestem z wami, wszyscy jesteśmy równi, pełna sprawiedliwość i dobrobyt powietrza. Plus (co nie zostało wypowiedziane, ale wyraźnie wynikało z takiej decyzji) Lepidus pozostaje bez pracy. Do tego momentu był praktycznie zastępcą dyktatora - głównym w kawalerii, a po zniesieniu stanowiska stał się po prostu dowódcą rzymskiej dzielnicy wojskowej. Fajnie, oczywiście, ale Anthony'ego nie można już porównywać.
Po oszacowaniu, co i jak będzie teraz w Rzymie, senatorowie postanowili skontaktować się z Brutusem i jego drużyną, ale już następnego dnia. Tematem dyskusji był w większości pogrzeb Cezara. Jeden ze spiskowców zaproponował ze szczególnym cynizmem zrzucenie ciała znienawidzonego uzurpatora w Tybrze, ale spojrzeli na niego, tak że pomysł sam zniknął. W Senacie nie było bezpośrednich samobójstw i wszyscy (dobrze, a właściwie prawie wszyscy) dobrze wiedzieli, że podążając za cezarem Cezara, w takich sytuacjach wszyscy inni pójdą do rzeki w bardzo rozdrobnionej formie.
Wybrali opcję z odpowiednim i pięknym pogrzebem. Z przemówieniami na temat zmarłych, odznaczeniami państwowymi, salutem wszystkich broni i innych patosów. W tym samym czasie, podczas tej samej uroczystości życia, postanowili oficjalnie ogłosić wolę dyktatora.
Co więcej, spiskowcy otrzymali kontrolę nad kilkoma prowincjami, aby nie zostali całkowicie urażeni i nie zrobiliby kolejnej burzy (chociaż prowincje byłyby odległe, ponieważ niestabilni głupcy w pobliżu stolicy Senatu w ogóle nie byli potrzebni - było ich dość), zgodzili się zorganizować ceremonię i rozstać się - kto przygotować, a kto - spojrzeć z wyprzedzeniem w to, co jest tam napisane w testamencie.
Antonia (a kto to może być?) Ostatnia wola Cezara wcale nie była przyjemna. Nie żeby miał poważną nadzieję, że Guy wyznaczy go na swojego następcę, ale wciąż miał złudzenia. A potem ...
W testamencie łacińskim na białym powiedziano, że Gai Octavius Furin zostaje spadkobiercą i synem Cezara - 19-letni facet i naprawdę krewny Julii, choć niezbyt blisko. Ogólnie rzecz biorąc, osobowość nie jest aż tak całkowicie nieznana - ten rodzaj ładowarki obracał się wokół dyktatora, faworyzował go, ale tak ?!
Problem I pogrzeb następnego dnia - nie ma czasu na jakościowe fałszowanie, rozpoznają podróbkę i zdarzy się smutek - zakopią ich na miejscu.
Anthony poszedł więc na ceremonię z bardzo skomplikowaną twarzą, przygotowując się do improwizacji.
Jak tam pogrzeb? Co stanie się w Rzymie? Czy młody syn Cezara wkrótce dowie się, jakie szczęście spadło na niego?
To jest w następnym numerze.
Historia Zabawa specjalnie dla mnie dla Włoch.
