Pałac Królewski w Neapolu (Palazzo Reale di Napoli) to efektowny budynek, zbudowany jako rezydencja dla rodziny królewskiej dynastii Bourbon (Borbone), która kierowała Królestwem Neapolu (Królestwo obu Sycylii) (Regno delle Due Sicilie).
Historia budowy i przebudowy
Budowa pałacu w pobliżu katedry św. Franciszka z Paopy (Basilica dei Santi Francesco di Paolo) w pobliżu Piazza del Plebiscito w Neapolu jest prowadzona od 1600 roku przez ponad pół wieku. Projekt architektoniczny w stylu neoklasycystycznym zaprojektował Domenico Fontana. Był to znany mistrz, urodzony w Szwajcarii, wspierany przez papieża Sykstusa X (Pontifex Romanus Sykstus X) i zaproszony do budowy Pałacu Królewskiego dla hiszpańskiego króla Filipa III (Felipe III) przez wicekróla Fernando Ruiza de Castro (Fernando Ruiz de Castro).
Budynek budowano przez 15 lat, a następnie przez 5 lat słynni włoscy artyści ozdobili wnętrze. W pałacu można zobaczyć obrazy Giovanniego Balducciego, Battistello Caracciolo i wielu innych.
Po zakończeniu budowy i dekoracji wnętrz namiestnik Fernando Ruiz osiadł w pałacu, ponieważ hiszpański władca nie zgromadził się tutaj i nigdy go nie odwiedził w ten sposób. W 1730 r. Wnuczka Filipa III przybyła do Neapolu - Maria z Węgier (Maria z Austrii, Maria von Ungarn).
Po raz pierwszy władca Hiszpanii przybył do Palazzo Real dopiero w 1734 roku - był to Karol III (Karlos III). Zgodnie z jego rozkazem przeprowadzono prace konserwatorskie projektu Luigiego Vanvitellego, jednak w tym samym czasie na jego zlecenie rozpoczęto budowę dwóch innych pałaców - w Capodimonte i Capertimonte (Caserta). Kiedy królewska rezydencja w Casercie, przekraczająca przepych pałacu wersalskiego i otoczona największym parkiem we Włoszech, była już gotowa, hiszpańscy królowie pozostali tam do końca XVIII wieku.
W 1768 r. Pałac został ponownie ulepszony: pod kierunkiem architekta Ferdynanda Fugi wybudowano Teatr Dworski (Teatro di corte).
Członkowie rodzin królewskich Hiszpanii i Austrii oraz ich dworzanie, na przykład król Ferdinando I (Ferdinando I), stale mieszkali w Palazzo Real. Po zamieszkaniu w pałacu Burbonów, a następnie przedstawicieli dynastii Sabaudzkiej (Casa Savoia), podczas podboju Włoch przez Francję, gubernator Napoleona Joachim Murat i jego żona, siostra cesarza Caroline Bonaparte.
W 1837 r., Po poważnym, niszczycielskim pożarze, budynek przeszedł kolejną renowację zaprojektowaną przez architekta Gaetano Genovese. Następnie założyli całe skrzydło, w którym mieściła się Biblioteka Narodowa (Biblioteca Nazionale) Victora Emmanuela III (Vittorio Emanuele III).
W 1888 r. Na polecenie króla Savoii Umberto I, na niższym piętrze od placu, w niszach pojawiły się rzeźbiarskie wizerunki wielkich neapolitańskich władców od Rogera (Roger I, The Great Count of Sicily, 1072 - 1101) do Victora Emmanuela III (1869–1947). W tym samym czasie przy bramie prowadzącej do ogrodu pałacowego zainstalowano słynne posągi rzeźbiarza Piotra Clodta z mostu Aniczkowa w Petersburgu, które król neapolitański podarował królowi neapolitańskiemu.
Co zobaczyć
Po pierwsze, Pałac Królewski jest kontrolowany z zewnątrz: zegar i mała dzwonnica pośrodku fasady zwróconej w kierunku placu przyciągają uwagę. Interesujące są rzeźby ośmiu słynnych władców Królestwa Neapolu.
Wewnątrz można zobaczyć Muzeum Historycznych Mieszkań (Il museo appartamenti storici del Palazzo Reale), odwiedzić Bibliotekę Narodową i obejrzeć kolekcję obrazów.
Tutaj, w pałacu, znajduje się Galeria Umberto I („Galleria Umberto I”) z butikami, markami mody, restauracjami. Muzeum Historycznych Mieszkań słynie z Teatru Dworskiego, dekoracji Sali Centralnej (Sala centrale), Sali Tronowej (La sala del trono), Hali Herkulesa (La Sala Di Ercole), kaplicy pałacowej (Cappella), która zachowuje skarby z różnych katedr i kościołów we Włoszech.
Biblioteka Narodowa zawiera unikalny zbiór starożytnych tekstów na zwojach papirusu z Herkulanum (Ercolano) - miasta, które zmarło podczas erupcji Vesuvio (Vesuvio).
Kolekcja obejmuje obrazy Tiziano Vecellio, Guercino, Giovanni Francesco Barbieri, Andrea Vaccaro, Mattia Preti, Spanoletto, Lo Spagnoletto, José de Ribera), Massimo Stanzione, Luca Giordano.
Godziny otwarcia i bilety
Muzea w pałacu są otwarte codziennie od 9:00 do 20:00; dzień wolny - środa. Kasy biletowe są zamykane o godzinie 19:00. Bilet dla dorosłych kosztuje 6 euro, a dla dzieci poniżej 18 lat - 3 euro.
Atrakcja nie ma oficjalnej strony internetowej, ale na stronie włoskiego Ministerstwa Kultury można sprawdzić aktualne informacje o biletach w godzinach otwarcia.
Darmowe dni w 2019 roku: 3 i 11 lipca, 5 sierpnia, 2 i 19 września.
Jak się tam dostać
Hotel Palazzo Reale di Napoli znajduje się przy Piazza Plebiscito, do którego można łatwo dojść pieszo od stacji metra Piazza Amedeo.
Również z Dworca Centralnego do pałacu kursuje autobus R2 (przystanek San Carlo).
